De veranderingen in de spottershobby

[Polecat]

mag ik me dan gelijk candideren met: op 1 dag heen en weer naar de canarische eilanden (Gando) voor een NRF oefening en erg veel ex USN Spaanse F-18's?

[bramos]

Leuk topic!

Als 16-jarige nieuweling (spottend sinds 'n jaar of twee à drie) wil ik hier toch ook nog wel even wat kwijt.

Ik ben sowieso niet van het militaire spul, geef mij maar een mooie portie Jumbo's. Maar ik baal er toch ook wel van dat ik nog zo jong ben als ik foto's van 707's, DC-8-en en TriStars voorbij zie komen. Schitterend spul wat je, in Nederland tenminste, bijna nooit meer ziet. Ik denk ook dat dat een deel is van de oorzaak. Ik kan inmiddels alle typen 737 onderscheiden, maar kisten worden steeds minder karakteristiek. Het is niet voor het eerst dat ik 's avonds een 757 voor A330 aanzie en omgekeerd (zeker niet van NorthWest ). Ook denk ik dat de fotografie-hobby vaak aanleiding heeft tot het oppakken van het spottersfeest, terwijl het vroeger (volgens mij) meer om de nummers ging.

Ik denk echter niet dat het spotterstijdperk bijna is afgelopen. Ik ga er in ieder geval nog de nodige jaren mee door, en met mij zijn er velen, denk ik. Kijk maar wat voor volk er uitloopt als de Antonov naar Nederland komt. Kijk maar wat er aan mensen staat als er ineens een TriStar charter gepland staat. Bagger als 'ie niet doorgaat, maar even goede vrienden. De volgende keer gaan we gewoon weer heen bij zo'n geweldig gerucht!

[Spine24]

Ik kan alleen voor Leeuwarden spreken en wat mij hier opvalt is toch een redelijk grote aanwas van jonge spotters.
Wat mij echter opvalt is dat de jongeren uitsluitend en alleen aan fotografie doen, het echte spotten, nummertjes/callsigns/units, schrijven is er niet meer bij, wat ik dan wel weer wat jammer vind.

Nu kom ik zelf alleen nog bij het veld voor de sociale contacten of als er iets leuks komt. Waarom? Ik heb echt geen zin om rond negen uur 's ochtends bij het veld te staan om 6 F-16's omhoog te zien gaan die vervolgens na twee keer onder de tanker te zijn geweest om half één weer landen.
Dan sta je dus 3,5 uur voor Jan Joker bij het veld zonder ook maar een kist te zien.

Ik ben zelf in 1975 begonnen, inderdaad, de goede oude tijd met bergen bezoekers en zo'n 20 104's per dag, die dan 2, 3 of 4 keer per dag vlogen, m.a.w. de hele dag actie en veel variatie. Nu hadden wij geluk dat er hier twee ranges in de buurt lagen wat vele lunch stops en emergencies opleverde. Kon ik nog maar even terug naar die tijd!

Ik kan alleen maar respect hebben voor de jonge garde die nu begint!
Ik heb het er wel eens met ze over, maar zij zeggen ook, wij weten niet beter dan dat dit.
Gelukkig mogen wij hier niet klagen over bezoekers en oefeningen zoals FWIT en Frisian Flag, daar kan ik dan weer van genieten.
Lekker een hele dag bij het veld en met de oude garde wat oude koeien uit de sloot halen:
"Weet je nog......?"

[topgun1984]

Ik heb 2 jaar geleden een leuke trip gemaakt (weliswaar in me uppie) naar Engeland, Eastbourne om precies te zijn voor de airshow. Heb daar een week gezeten...

Ik kreeg al gauw de bijnaam van Crazy Dutchman... (omdat ik de enige nederlander was, die zo gek was geweest om te komen daar die vliegshow)... Leuke mensen leren kennen... Complimenten gehad over me engels (wat altijd goed is om te horen, zelfs als het van een oude engelse grammatica leraar is). Het geluk hebben dat je met een group oude 'Mannks" zit (senioren uitje van The Isle of Mann)... De verhalen die je dan te horen krijgt zijn zo interessant over de tweede wereld oorlog enzo... Ondertussen een Spitfire die z'n ronde doet in de Schemering terwijl je voor je Hotel een biertje pakt en er naar kijkt... Vuurwerk waar ze hier in NL nog wel een puntje aan kunnen zuigen (3 kwartier display )...

Hierom vind ik het nou leuk om tripjes te maken ... je leert mensen kennen en het is gewoon mooi om wat cultuur op te snuiven en verhalen te horen van mensen die de dingen die in de geschiedenis boeken staan, daadwerkelijk hebben meegemaakt.

Grtz...

TG1984

[Iwan Bogels]

Hi allemaal,

Leuke verhalen allemaal. "Keep 'em coming", zou ik zo zeggen.

Ik heb nog een overweging voor deze discussie: Het aantal nieuwe operators en het aantal vluchten binnen de civiele luchtvaart zijn in de loop der jaren ongekend toegenomen, terwijl ook het aantal gebruikte velden immer toneemt. Binnen de militaire wereld lijkt het omgekeerde te gebeuren. Van de elf fighter velden binnen Nederland en de grensstreek zijn er nu nog maar drie velden met fighters over, en op die velden zijn ook nog eens stukken minder vliegbewegingen te zien.

Kan het zijn de de civiele spotters populatie daardoor in stand blijft en ververst, en de militaire populatie aan het uitdunnen is ?

Kom maar op met de discussies.

Groetjes,
Iwan

[topgun1984]

Ik denk gewoon niet dat we meer moeten denken in de hokjes geest van Militair en Civiel... Ik denk dat we gewoon meer moeten denken aan gecombineerd vliegtuigspotten... of ben je dan gelijk bigamistisch bezig??

Anyway,

ik vind het en leuk om op schiphol te kijken en het militaire gebeuren... Mij gaat het hoofdzakelijk om mooie foto's te maken. En dat blijf ik denk ik ook lekker doen, zelfs als ik ooit nog eens kleine koters heb rondlopen... Vliegtuigspotten is een hobby en een passie die ondanks dat je het misschien op tijden minder zal gaan doen, het altijd zal blijven knagen... Ik ben nog jong en ga gewoon lekker door met hoe ik het doe. En heb gewoon een hekel aan hokjes ...


Grtz.

TG1984

[Aircolours]

Ben in 1975 begonnen en ben hoofdzakelijk civiel gericht, dus ik kan niet veel zeggen over de militaire spotters. Dat de wereld om ons heen verandert, en dus ook de spotters wereld, lijkt evident. Maar het gaat denk ik gewoon met pieken en dalen.

En soms lijken dingen te veranderen, maar valt het eigenlijk wel mee: tegenwoordig denk je dat bijv. de security langs de velden veel “erger” is dan vroeger, echter ik kan me nog herinneren dat eind zeventiger jaren ik diverse malen op Brussel door Gendarmerie gecontroleerd ben, kofferbak open , tasinhoud laten zien, weggestuurd worden etc. En hoe vaak zijn er mensen niet opgepakt en meegenomen naar een politiebureau in die tijd.

Er waren toen minder spotters dan in de jaren Negentig. Ook waren er toen meer nummertjes schrijvers (m.i. nog steeds de echte definitie van een spotter) en nu zijn het overwegend allemaal fotografen die heel soms ook nog eens schrijven. En inderdaad, door sommigen al genoemd, ging je vroeger een dagje langs de baan staan, tegenwoordig kom je niet als je niet via je mobiel en computer bent geïnformeerd dat er wat leuks komt.

Ook ik ga minder “naar het veld” vanwege sociale omstandigheden (vrouw en kind) en vanwege het computer/internet tijdperk, maar het virus is er nog wel degelijk. Voor wat betreft de civiele spotters heb ik niet het idee dat de aantallen aan het afnemen zijn.

Het wegvallen van een blad als Airnieuws en de omschakeling van Scramble van Nederlands naar Engels geven aan dat ook voor de luchtvaartenthousiasten de wereld verandert, maar uiteindelijk komt er wel weer iets anders en wellicht beter. Eind jaren 70 had ik in ieder geval graag internet en een mobiele telefoon gehad

Groeten, Peter

[bramos]

Even wat het betreft fotograferen versus nummertjes schrijven.

Wat ik namelijk doe is een combinatie. Aan de baan sta ik met 'n camera en mooie teletoeter te schieten (al dan niet met de scanner aan het oor). Vaak ook met info van Scramble of andere goede movements-sites. Thuis ga ik ze vervolgens allemaal af en zoek ik de complete geschiedenis van die kist uit. Eerste vlucht, testregistratie, voorgaande eigenaars, et cetera. Dat stencil wordt dan uiteraard aangevuld met een mooie foto, maar ik kan niet zeggen dat ik het een belangrijker vind dan het ander. Echter, registraties die ik niet op foto heb merk ik ook niet als 'gezien'.

Daarnaast, maar dat is misschien persoonlijk, heb ik een of andere tick waardoor ik zo'n beetje elke registratie die voorbij komt weet te onthouden. Bij de KLM-ers is het wat moeilijker (zie je vaak, snel verwarrend), maar ik kan zo opsommen welke JAL-kisten ik al heb gespot.

Natuurlijk zijn er ook mensen die het puur voor de fotografie doen, maar onderschat het natraject niet. Zoals gezegd ga ik thuis alsnog aan de slag met de registraties en eventuele vluchtnummers.

[Flyboy]

Op de vraag wat er anders is aan het spotten kan ik wel een paar dingen opnoemen: uiteraard het aantal velden en de bewegingen daarop, de manier van fotograferen. Vroeger moest je een keer afdrukken voor een plaatje of als je een winder had wat maakte je meer plaatjes, maar dan was de diarol ook sneller op. Daarna minimaal een week wachten tot je het resultaat zag en hooguit nog inramen. Meer was er niet aan te verbeteren. Nu met een DSLR schier je veel meer, het kan niet op en achteraf kan je nog bewerken.

Als ik de hobby betrek op onze natuur (we zijn pas een tijdje uit de berenvellen en grotten gekomen) dan is het spotten vooral een vorm van jagen. In de tijd van TAM84 en Reforger wisten we niet wat er kwam en was er volop spanning. Ook was er de gerede kans dat er wel wat leuks langskwam.
Tegenwoordig weet je al welke kisten er zijn (SIS, incl nummers), hoe de lokale situatie er uit ziet (Google Earth) hoe de foto's er uit zullen zien die je gaat maken (photo sectie). Het aspect van het jagen is daarmee toch aardig weg, zelfs als je naar de TLP gaat. Aan de andere kant zitten op de paar bases die nog open zijn maar een paar kisten, de rest zit in afghanistan of de states. Ook dat maakt het jagen veel minder. Het is niet voor niets dat het dierentopic zoveel goeie foto's heeft: we zijn tenslotte jagers.

Daarnaast zie ik ook veel meer foto's dan vroeger van uitstekende kwaliteit en weet hoeveel tijd en energie daarin gestoken wordt (denk even aan de voorbereiding) Die kan ik me niet veroorloven met kids thuis, en dan gaat de hobby aardig afglijden. Afgelopen jaar was ik in LA Mole op vakantie: dorpje van 800 inwoners met een vliegveld waarop de jetset van St Troez land, op wandelafstand. Ik ben er geloof ik 1 keer geweest, en het kriebelde niet eens heel erg.... er viel niets te jagen.

[Hans Rolink]

mag ik me dan gelijk candideren met: op 1 dag heen en weer naar de canarische eilanden (Gando) voor een NRF oefening en erg veel ex USN Spaanse F-18's?

Dan weet ik nu zeker dat je wel bent wie ik al dacht dat je was

Of dan deze: op een dag op en neer naar Istres voor een paar Indiase Flankers.
Meest extreem: een trip binnen een Ian Allan trip. Een dag Mendoza vanaf Buenos Aires toen ik eenmaal lucht had van de Ceibo 2005 oefening.

Moi,
Hans.

[Wildpicture]

Ah, mooie verhalen uit de goede oude tijd. Ik voel me ineens oud. Zelf ben ik begonnen met spotten/vliegtuig kijken op het einde van de 70-er jaren. Mijn eerste open dag was Gilze-rijen waar toen voor het eerst het rood-wit-blauwe F-16 prototype stond en vloog. Ik heb nog een foto met handtekening van Neil Anderson uit die tijd.

Destijds woonde ik in Noord-Limburg midden tussen de vliegbases en dagelijks was de lucht gevuld van alle mogelijke typen die lekker laag over kwamen. Ontelbare woensdag middagen ben ik naar Laarbruch gefietst om naar de Buccaneers (15 en 16sqn), Jaguars (2sqn) te kijken. En de Hunters en Canberras etc. En al die mooie visitors. Het mooiste was het natuurlijk als er onverwacht een mooie visitor opdook. Liefst een kist die hier in de buurt op oefening of deployment was. Waar je nu Google Earth hebt, had je toen geen idee waar de beste plek was. Ik ben als 16 jarige op een bloedhete dag ooit eens helemaal langs het hek om de vliegbasis Laarbruch heengelopen om te zien of er ergens een plek was met beter zicht. man, wat was dat een enorm eind lopen! Daarna nog 20km op de fiets naar huis.

En thuis netjes alle registraties op de achterkant van een ponskaart van de postbank zetten en daarmee 1 gulden overmaken op de rekening van Scramble. Zo kreeg je een "credit" in het blaadje en kon je het abonnementsgeld bijeen sparen.

Toen ik 18 was ging mijn grote wens in vervulling en werd ik bij de Klu aangenomen voor de opleiding tot F16 vlieger. Helaas heb ik die niet af kunnen maken, want ondanks alle keuringen bleek ik na een tijdje tijdens mijn opleiding toch een bril nodig te hebben. Een droom van zo vele jaren naar de knoppen.....

Nu kan ik makkelijk naar alle velden rijden en heb veel betere foto apparatuur. Maar ik spot nauwelijks en kom niet verder dan de open dagen (waar ik mijn kleine kinderen enthousiast maak) en een enkele grote oefening. maar er zijn weinig velden meer en nog veel minder toestellen en eenheden. En tegenwoordig is alles gespoten in het meest saaie licht grijs. Vroeger had je vele typen en tenminste hele mooie camouflage patronen.

Ach, over een paar jaar is mijn zoontje oud genoeg dat we misschien samen plastic schaal modellen kunnen maken van de toestellen van vroeger.

[EHAM]

Geweldig topic dit!

Nog maar eens een berichtje van iemand van de 'jonge garde': ben net een paar weken 17. Heb het 'virus' van m'n vader overgenomen die vroeger in Amersfoort woonde en altijd op de fiets naar Soesterberg ging.
Volgens mij kom ik al sinds m'n geboorte op vliegvelden en sinds 1997 ben ik ook 'actief' gaan spotten (m'n pa schreef vanaf toen regi's op in een spottersboekje dat ik had gekregen...). De eerste keer was Schiphol, ergens in 1997 (was toen 5 jaar ).
Sinds 2005 ben ik echt fanatiek geworden, want toen ging ik ook voor het eerst foto's maken met een compact cameraatje.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder en heb ik dit jaar ook mijn eigen DSLR-apparatuur aangeschaft. Een Nikon D80, een 300 F4 en een Nikon 1.4 converter. Daarnaast maak ik ook gebruik van m'n vaders apparatuur.
Ik ben een echte allround spotter: eigen website, nummertjes, foto's, scanner, civiel, militair (helaas schiet dat er behoorlijk bij in), flightsim, Herpa-schaalmodellen en vliegtuigpostzegels verzamelen en zelfs modelbouw. Ik zou dan ook makkelijk fulltime spotter kunnen worden .
Helaas woon ik in the middle of nowhere, niet dicht bij een vliegveld tenminste. Ik kan dus nooit 'effe' gaan spotten (behalve bij de heliport van het ziekenhuis). En vwo 5 vraagt ook nog eens de nodige aandacht.
Ik hoop later ook een baan in de luchtvaart te krijgen en van m'n hobby mijn beroep te maken. Als het even kan piloot of ATC-er, anders aviation operations officer.
Daarnaast hoop ik later natuurlijk ook nog vele uren langs banen over de hele wereld door te brengen.
Ik probeer ook om in zo veel mogelijk verschillende types te vliegen (en als het even kan gratis); dat is me al een aantal keren gelukt.
2009 wordt voor mij het ultieme luchtvaartjaar met een maand op vakantie naar Canada (Vancouver). Vijftig vliegvelden, vijf musea en hopelijk verschillende leuke vluchtjes, bijvoorbeeld in een floatplane.

Ik stop er maar weer eens mee, moet morgen weer vroeg m'n bed uit (werken bij AH) om de rest van m'n luchtvaartwensen te kunnen financieren.

Groet,

[ehusmann]

Daarnaast, maar dat is misschien persoonlijk, heb ik een of andere tick waardoor ik zo'n beetje elke registratie die voorbij komt weet te onthouden. Bij de KLM-ers is het wat moeilijker (zie je vaak, snel verwarrend), maar ik kan zo opsommen welke JAL-kisten ik al heb gespot.

Wees gerust, dat gaat vanzelf over.
Ooit heb ik de bijnaam 'computerman' gehad op Soesterberg omdat ik alle kisten van de maand augustus 1990 (de beruchte maand!) uit mijn hoofd kende. Maar nu, 26.000 kisten later is dat wel anders

Erwin

[wrxflyer]

.

Ik denk echter niet dat het spotterstijdperk bijna is afgelopen. Ik ga er in ieder geval nog de nodige jaren mee door, en met mij zijn er velen, denk ik. Kijk maar wat voor volk er uitloopt als de Antonov naar Nederland komt. Kijk maar wat er aan mensen staat als er ineens een TriStar charter gepland staat. Bagger als 'ie niet doorgaat, maar even goede vrienden. De volgende keer gaan we gewoon weer heen bij zo'n geweldig gerucht!

En daar zeg je zo wat.........

Dat onderscheid nu precies de "echte" spotter van de moderne-spotter.
Zelf ben ik 37 en plan ruim vantevoren een dag spotten. Bijzondere vliegtuigen of niet, mooi- of slecht weer of niet; op die bewuste dag sta ik van zonsopkomst tot zonsondergang langs de baan.
Dat werkt al 20 jaar prima. Vroeger wist je niet wat er kwam waardoor ik inmiddels een antal unieke foto's heb, die ik op deze manier "bij toeval" heb gemaakt.
Tegenwoordig is er steeds een klein groepje dat je een hele dag mee ziet verhuizen naar een andere baan; en dan ben ik veruit de jongste met m'n 37
Wanneer opeens het aantal spotters toeneemt, wee je dus al meteen ,dat wel een "bijzondere"kist aan zit te komen, omdat die heren dat op internet gelezen hebben en blijkbaar allemaal binnen rij-afstand van dat vliegveld wonen.
Of dat nu de echte spotters-spirit is................niet echt, vind ik

Ook na 20 jaar, met de voortschrijdende techniek leeft het ( civiele-) spotten nog net zo als destijds ,en ook nu ik inmiddels getrouwd-met-kinderen- ben en minder tijd voor spotten heb, blijf ik deze hobby een warm hart toedienen.

Freek

[asto]

..., mensen die blij kunnen zijn als ze een of andere vage Tsjechische ULV of Belgische motorzwever zagen, het hoeft niet perse een Thaise Harrier air-air te zijn...

Leuk geformuleerd!